Niewydolność żylna – problem zdrowotny i estetyczny
Żylaki nóg stanowią dość pospolity problem zdrowotny, co nie oznacza, że można go bagatelizować. Żylaki to nie tylko defekt kosmetyczny. To przede wszystkim oznaka niewydolności naczyń, a tym samym zaburzeń krążenia krwionośnego. Żylaki i pajączki kończyn dolnych powodują dyskomfort i są niebezpieczne dla zdrowia, dlatego jeśli pojawią się na nogach, nie należy czekać na rozwój choroby, a jak najszybciej umówić się na konsultację lekarską.
W klinice Fast Medica prowadzona jest rozszerzona diagnostyka chorób układu żylnego z wykorzystaniem nowoczesnych metod diagnostycznych. Po szczegółowych konsultacjach i badaniach decydujemy o metodzie leczenia schorzeń żylnych i sposobie wykonania zabiegu.
Leczenie schorzeń naczyń żylnych
Sposób leczenia niewydolności żylnej uzależniony jest od wielu czynników. Niekiedy znaczenie ma tryb życia pacjenta, a także to, czy dodatkowo boryka się z innymi schorzeniami zdrowotnymi, np. otyłością lub obrzękiem limfatycznym. Oczywiście bardzo istotny jest również stopień zaawansowania choroby układu żylnego.
W medycynie wyróżniamy sześć stopni zaawansowania niewydolności żylnej. Pierwszą fazę choroby zwiastują pojawiające się na nogach pajączki żylne, które dla wielu stanowią problem estetyczny, ale zdarza się, że wywołują bóle, ocieplenie kończyny i obrzęki. Druga faza to żylaki, czyli trwale wydłużone i poszerzone żyły o krętym przebiegu. Żylaki dotyczą żył powierzchownych, nigdy żył głębokich (żyły głębokie, z uwagi na lokalizację, czyli ciasną przestrzeń wypełnioną przez mięśnie, ścięgna i inne tkanki, nie ulegają zmianom żylakowym). Żylakom nierzadko towarzyszy uczucie ociężałości łydek, pojawiające się rano i wieczorem obrzęki kostek, nocne skurcze oraz uczucie niespokojnych nóg. W kolejnej, trzeciej fazie choroby dołączają trwałe, powodujące ból obrzęki kończyn dolnych. W czwartej fazie pojawiają się zmiany troficzne, czyli przebarwienia na skórze, wypryski i stwardnienie skóry. W fazie piątej mówimy o zagojonych owrzodzeniach podudzi, zaś w szóstej o czynnych owrzodzeniach żylnych podudzi.
Metody leczenia żylaków
Leczenie żylaków warto rozpocząć jak najwcześniej, najlepiej jeszcze wtedy, gdy nie doszło do powiększenia żył, a mamy do czynienia jedynie z popękanymi naczynkami (pajączkami), uczuciem ciężkości nóg czy mrowieniem. W takim stadium choroby skleroterapia jest najbardziej skuteczna. Oczywiście osoby, które zgłoszą się do lekarza w bardziej zaawansowanym stadium rozwoju choroby, również otrzymają niezbędną pomoc.
Osłabione naczynia krwionośne, pajączki, żylaki i zaburzenia przepływu krwi można leczyć różnymi metodami. Często stosowaną metodą jest terapia uciskowa, która polega na czasowym lub długotrwałym poddawaniu kończyn dolnych uciskowi za pomocą specjalnych pończoch lub rajstop. W niektórych przypadkach stosuje się też leczenie farmakologiczne, ale ono raczej wspomaga leczenie stanów zapalnych i poprawia napięcie ścian w naczyniach, aniżeli usuwa problem powiększonych, nierzadko bolesnych żył. Żylaki usuwa się też metodami termicznymi i mechanicznymi. Zabiegu chirurgiczne stosuje się jednak przede wszystkim w odniesieniu do dużych niewydolności pni żylnych. Jeśli problem nie jest tak poważny, świetnie sprawdzają się mało inwazyjne metody leczenia żylaków, a najpopularniejszą z nich jest skleroterapia.
Skleroterapia żylaków
Dla osób cierpiących z powodów zmian chorobowych żył opracowano kilka metod terapii, różniących się inwazyjnością i zakresem, w jakim cofają zmiany w obrębie naczyń krwionośnych nóg. Jedną z szeroko stosowanych metod jest skleroterapia, polegająca na ostrzykiwaniu zmienionych chorobowo żył lekiem powodującym obkurczenie się naczyń krwionośnych, co prowadzi do rozwoju procesu zapalnego, a w efekcie do włóknienia ścian naczyń i ich permanentnego zrośnięcia (powoduje to zmniejszenie szerokości żyły, jej istotne odbarwienie i przez to zmniejszoną widoczność). Podanie środka obliterującego do chorobowo zmienionej żyły doprowadza do jej zwłóknienia, zamknięcia uszkodzonego naczynia i wyłączenia z układu. Skleroterapia zwykle wykonywana jest w sposób tradycyjny, tj. pod kontrolą wzroku, ale przy leczeniu niewydolności dużych pni naczyniowych zabieg wykonywany jest pod kontrolą USG (echo skleroterapia).
Zabieg skleroterapii w Fast Medica
Przed przystąpieniem do zabiegu skleroterapii żylaków wykonywane jest badanie USG metodą Dopplera, która pozwala na bardzo dokładne zbadanie przebiegu naczyń krwionośnych oraz ocenę stopnia zaawansowania zmian żylnych i ocenę ich wydolności. Wykonanie tego badania jest istotne dla podjęcia decyzji odnośnie sposobu leczenia.
Igła do skleroterapii jest tak cienka, że proces nakłuwania praktycznie nie powoduje dolegliwości bólowych. Zazwyczaj zabieg trwa około 20-30 minut, ale w zależności od rozległości zmian może być konieczne jego powtarzanie do nawet 3 razy. Sam zabieg jest wykonywany w przychodni i nie powoduje niezdolności do pracy. Można również prowadzić samochód bezpośrednio po zabiegu.
Postępowanie po zabiegu skleroterapii
Aby efekty skleroterapii były jak najlepsze, należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących okresu rekonwalescencji po zabiegu. Bezpośrednio po jego przeprowadzeniu pacjent musi założyć specjalną pończochę przeciw żylakową – najczęściej 2 klasy ucisku (Ccl 2) i spacerować przez okres ok. 15 minut. Pończochę należy nosić w ciągu dnia przez okres około 2-3 tygodni. Przez około 3 tygodnie od zabiegu należy unikać przebywania w jednej pozycji przez dłuższy czas, bez względu na to, czy jest to pozycja stojąca, czy też siedząca. Zabronione jest korzystanie z sauny, gorące kąpiele oraz opalanie się.
Skleroterapia może spowodować pojawienie się niewielkich siniaków i przebarwień. Powinny one wchłonąć się samoistnie, lub być wyraźnie mniej widoczne w przeciągu od miesiąca do pół roku, w zależności od intensywności zabiegu.
Przeciwwskazania do skleroterapii
Skleroterapia jest mało inwazyjnym i bezpiecznym zabiegiem, ale tak jak w przypadku każdej procedury medycznej są do niej przeciwwskazania. Do przeciwwskazań zaliczamy ciążę i okres laktacji, świeżą opaleniznę, stany zapalne i zatorowo-zakrzepowe skóry oraz alergię na któryś ze składników środka obliterującego.
Niezbędne jest poinformowanie lekarza o przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych i aspiryny.
Efekty skleroterapii nie będą zadowalające w przypadku bardzo rozległych żylaków. W przypadku zaawansowanej niewydolności żylnej i dużych żylaków należy rozważyć leczenie chirurgiczne. W takiej sytuacji skleroterapia może być uzupełnieniem metody chirurgicznej.
